Tien personen aansturen als squad-leader en ondertussen contact houden met de base commander. Het was weer eens iets heel anders. Dit keer was ik geen base commander maar squad-leader bij Balls and Arrows. De ACN squad plus aanhang stond onder mijn bevel. Dat betekende ongeveer elf personen inclusief mijzelf. Squad-leaden is mij ook niet onbekend, al is mijn enige ervaring op dit gebied digitaal, en zijn het squads van zes tot acht personen.

De missie zou ongeveer anderhalf uur duren wat betekende dat we ruim de tijd hadden. Zodoende wilde de commander eerst gewoon een linie opwerpen en binnen het gewonnen terrein op zoek gaan naar de vlaggetjes en piloot. Er was weer een squad speciaal ingericht om dat te doen dus kregen wij de opdracht om de rechter flank te pakken en behouden. Ik vertaalde dit door de weg als lijn aan te houden en ons daar langs op te stellen. Van de rechterzijde van het veld, tot grofweg aan het midden zouden wij voor onze rekening nemen.

De start van de missie

Ik had mijn squad gebriefed en we zouden bij het begin een sprintje trekken om bij de weg aan te komen voordat de tegenstander dat zou doen. Gelukkig hebben we dit ook gered maar het scheelde niet veel. We zaten nog niet op onze posities of we werden al onder vuur genomen door de tegenstander. Volgens de eerste rapporten die ik binnen kreeg zaten ze al aan onze kant! Gelukkig bleken er maar één of twee tegenstanders aan onze kant van de weg te zitten (op de schets hieronder in de linker hoek) en kwamen de  meeste bb’s vooral van de overkant (midden en rechts boven op de schets). Rik had de meest rechter doorgang geblokkeerd en vanaf daar zaten we een stukje richting het midden. Jammer genoeg was het contact tegen het midden aan zo zwaar dat we daar niet een linie konden maken. Het zou betekenen dat we continu mensen zouden verliezen. Gelukkig kwam er al snel een andere squad van ons naar het midden om dat gat te vullen omdat ze daar ook naar vlaggen gingen zoeken.

Vanaf het moment dat we op onze positie zaten werden er al BB’s heen en weer geschoten. Ik besloot als squad-leader iets achter onze linie te blijven en zo nu en dan langs de personen te lopen om te checken hoe het ging en contact te houden. Ik gaf dan de belangrijke veranderingen door aan onze commander (Mike, persoon uiterst rechts) die daar zijn plan weer op kon aanpassen. Jammer genoeg konden we alleen op de uiterst rechtse kant tot aan de weg komen. Rond het midden van het veld, zat blauw al tegen de weg aan en konden wij niet tussen de struiken door tot aan de weg komen. In de schets hierboven in de linker hoek.

Base 1…

De reden waarom we op de rechter flank zaten was zodat we dan in het laatste half uur, door zouden stoten naar base 1. Een objective die ons flink wat punten zou opleveren. We hadden al snel door dat dit bijna onmogelijk zou worden met alleen onze squad. We kregen geregeld hits te verduren en ik moest een aantal keer een lege plek in de linie vullen. De tegenstander had base 1 en het omliggende gebied in handen dus het zou een frontale aanval worden als we moesten oversteken. Tot het zo ver was moesten de personen die “niets te doen hadden” op zoek gaan naar vlaggen. Aangezien al mijn mannen druk bezig was met de linie te behouden ben ik op zoek gegaan in ons gebied. Ik vond twee vlaggen die ik door squad-members heb laten terug brengen. Later kwam Marcel ook nog met één vlag aan!

Ondertussen werd de linie aan onze kant steeds dunner. Niet iedere squad-member had een radio en werd door de commander naar andere punten gestuurd om deze te versterken, wat natuurlijk ook belangrijk was. Op een gegeven moment brak het blauwe team zelfs door onze rechter flank heen en zaten ze zelfs rond het rode huisje (ook een objective). Bart zat als enige achter de blauwen maar werd al snel ontdekt en uitgeschakeld. Samen met wat mensen van een andere squad hebben we met een paar verliezen het huisje en onze oude positie weer terug veroverd.

De eindsprint

Toen we weer op onze positie zaten ging het weer zoals voorheen. BB’s werden heen en weer geslingerd met zo nu en dan een hit als resultaat aan beide kanten. Mike zag in dat pushen weinig zin had en beviel ons onze positie te houden en het rode huis als objective te pakken. Niet veel later kreeg ik op de radio door dat Jeroen in zijn eentje bij de samsite zat en wel wat versterking kon gebruiken. Gelukkig werden er een aantal squad-leden heen gestuurd vanuit de respawn en hebben ze net op het einde nog even de samsite veroverd! ACN squad heeft zodoende heel wat punten gewonnen voor het team. Iets wat altijd leuk is om te horen. Jammer genoeg kwamen we net één vlaggetje te kort om gelijk te spelen. Het blauwe team won met 5 punten.

Wat vond ik er van?

Squad-leaden is weer een heel ander verhaal dan commander zijn. Het komt meer overeen met wat ik gewend was in Project Reality. Alsnog heb je geen ingame map waardoor je precies ziet waar je squad-members zijn, maar het is beter te managen. Je staat in hun buurt en ziet het gebeuren. Terwijl als je als commander een stuk verder op staat en maar moet gissen wat er aan de hand is. Wat ik ook erg leuk vond was langs alle posities gaan terwijl er BB’s over en weer vlogen. Even snel checken hoe het er voor stond, je gezicht laten zien en eventuele orders van de commander doorgeven. De helft van de squad had ook zelf een radio waar ze de orders door hebben gehoord, maar ook daar ging ik even langs.

De squad heeft het ook prima gedaan! Er was weinig nodig aan sturing per persoon en iedereen werkte goed naar de objective toe. Als squad-leader kreeg ik goede informatie wat mij weer hielp met het bedenken wat er moest gebeuren op ons niveau en de commander kon briefen voor zijn algemene plan. Ik denk dat ik squad-leaden net iets leuker zal vinden dan commander zijn omdat je dan meer te doen hebt. Als een soort luitenant Winters alle posten aan doen om te vragen hoe het er voor staat, is iets wat ik erg cool vond!