Rik heeft sinds een paar maanden een GoPro waarmee hij airsoft gameplay opneemt. De camera gaat trouw mee naar iedere skirm. Na drie skirms heeft hij de beelden verzameld en een korte montage van het geheel gemaakt. De beelden zijn gemaakt op Bunker Hill en Balls & Arrows.
Verslagen
Airsoft squadleader bij Bunker Hill: Verdedig objective A1
“Wie willen er allemaal squadleader zijn?” De commander had het Black Cobra team al verdeelt in een groep van ACN en een groep niet ACN. Nu moesten we onszelf nog onderverdelen in squads. 21 man en vrouw in één squad is namelijk wat teveel van het goede. We besloten drie squads te maken onder leiding van mijzelf, Bart en Jeroen. Het ACN peloton kreeg van de commander een eigen opdracht ver van de hoofdmacht vandaan. Gebouw A1 was op dit moment in handen van de Black Cobra’s en dat moest zo blijven ook! Het beloofde weer een mooie dag te worden bij Bunker Hill.
Opstelling van het ACN peloton
We bestonden die dag uit 21 personen waarvan ruwweg de helft aspirant was. Dit zijn mensen die lid willen worden en voor het eerst met ons mee gaan. Dit betekend dat je niet zo goed op elkaar ingespeeld bent als andere teams. Een aantal aspiranten waren daarnaast voor de eerste of tweede keer op een airsoft veld. Daarom verdeelden we de leden zo goed mogelijk over drie squads. Die leden konden de aspiranten begeleiden en leren kennen.
Ons doel was dus het verdedigen van gebouw A1. Volgens de second in command zou de tegenstander bestaan uit ranger teams die verspreid door het bos zaten. We konden rekenen op een grootschalige aanval. Vandaar dat we de volgende opstelling hebben gekozen.
De tegenstander zou dus vooral uit het zuiden komen volgens de inlichtingen. ACN 2, onder leiding van Jeroen, zou uiterst links rond G2 positie kiezen. ACN 1, onder leiding van mezelf, zou direct ten oosten van hen, het bos proberen dicht te houden. ACN 3, waar Bart aan het roer stond, zou onze noord/oost flank dicht houden. De rest van ons team zat in A6 dus we konden echt compleet omsingeld worden. ACN 1 zou redelijk dun uitgesmeerd worden over de centrale linie maar had dus 2 squads in de buurt ter ondersteuning. Ook was het terrein goed geschikt om een paar keer in terug te vallen.
Net voordat we begonnen kregen we via de radio te horen dat de commander ook graag een eenheid naar de samsite zou willen sturen. ACN 2 stond er het beste voor dus die zou door pushen. Het betekende voor ons dat onze linker flank (gezien op de kaart) niet perfect dicht zou zitten, maar als ACN 2 hun werk goed zou doen zouden we daar geen last van hebben. Ik wilde mijn squad niet nog verder uitsmeren en besloot dat risico maar te nemen.
De eerste helft van de missie
Nadat ik mijn squad duidelijk had gebriefed en de missie begon, namen we onze positie in. Aangekomen op onze positie bleek dat de personen op de linker flank een beter schootsveld zouden hebben als ze iets verder opschoven. Daar hadden ze de dekking van een first-aid post en een heuvel. Ze hadden daar ook zicht op de uiterst linker flank van het terrein. De laatste bonus was dat ze mooi konden bijspringen als we in het midden aangevallen werden. Vanwege de begroeiing konden ze zich verstoppen en een ambush opzetten.
De rest van mijn squad wilde ik zo ver mogelijk van de dichtere begroeiing vandaan houden tegen over ons. Op die manier moest de tegenstander uit de (voor airsoft relatief) dichte dekking komen om ons aan te vallen. Als wij in die begroeiing zouden gaan zitten, zouden we veel close quarter combat krijgen omdat aan de andere kant van de Hochi Minh track ook begroeiing zat. Iets wat ik mijn squad niet wilde aan doen. Ik lok mijn tegenstander liever uit om een dunnere begroeiing over te steken. Helemaal met een squad die nog niet goed op elkaar ingespeeld is.
De verwachtte strijd bleef uit en we bleven onze positie behouden. Ik ben weer langs de linie gelopen om iedereen up to date te houden over wat er gebeurde. Ook checkte ik hoe het ging en of er nog vragen waren. Mogelijke contacten gaf ik door aan de commander en ik bleef de situatie van ACN 2 en 3 volgen. Inmiddels was ACN 2 op weg naar de sam site namelijk wel in contact gekomen en ook ACN 3 kreeg het redelijk zwaar te verduren. Af en toe kwam er een klein contact op onze linie waardoor we zo nu en dan iemand verloren. Gelukkig kon ik vanwege het lichte contact, wel 2 personen naar ACN 3 sturen zodat we niet in onze rug aangevallen konden worden. De situaties schommelden een beetje van “snel back-up nodig!” naar “all ok!”. Het voelde een beetje alsof de SFRT aan het proberen was waar ze door konden breken.
De stilte voor de storm
Nadat ACN 3 de aanval redelijk had afgeslagen waren wij aan de beurt. De eerste schoten kwamen vanuit het midden en rechts. Ik schatte de situatie in en wachtte even om te zien of we het zouden redden. Het idee was dat de mensen die het dichtst bij de tegenstander zaten, zouden schieten terwijl de vrije elementen flankende posities zouden proberen te vinden. Het lukte aardig maar lukte jammer genoeg niet helemaal.
De eerste twee hits die aan onze kant vielen, waren voor mij genoeg om te besluiten dat ik een eerste keer wilde terugvallen. Ik wilde ervoor zorgen dat de tegenstander moest gaan bewegen en een slechtere positie zou moeten kiezen. Zo zouden we een aantal SFRT’s moeten kunnen zien en hopelijk uitschakelen. Jammer genoeg kreeg ik niet iedereen snel genoeg in beweging en bleef ik zelf als laatste over. Gelukkig kon ik zelf de (achteraf gezien 3 tot 5) SFRT’s lang genoeg bezig houden tot ik weer wat versterking kreeg.
Inmiddels was het bij ACN 2 en 3 niet veel beter. Iedere flank had veel contact en moest terugvallen of gaten dichten. Het duurde niet lang of de meeste leden van ons peloton waren aan het wachten om te spawnen. Dit terwijl je de SFRT langs zag lopen en posities achter je linie ziet kiezen terwijl ze de overgebleven teamleden uitschakelden. Op verschillende momenten hebben we geprobeerd versterking in te roepen. Jammer genoeg hebben we deze squads nooit aan zien komen. De SFRT hield ook hen bezig. Vanuit de spawn hebben we nog een paar moedige pogingen ondernomen, de ene succesvoller dan de ander, maar toch moesten we onze spawn al snel verlaten. We waren compleet omsingeld door de SFRT. Goed gespeeld door de SFRT’s die triomfantelijk onze spawn veroverd hadden. We hebben het ongeveer 2,5/3 uur uitgehouden gok ik.
Volgens onze commander hebben we met onze 21 personen ongeveer het dubbele of meer weten tegen te houden. Het blijft jammer dat je de missie, die je speciaal van je commander krijgt, niet hebt gehaald. Maar het was een super toffe 2,5 uur. Toen het gevecht eenmaal begon was het hectisch en moest er echt hard gespeeld worden om stand te houden. Het maken van een hit voelde echt als een doorbraak tot je zelf weer een hit te verduren kreeg. Het was echt duwen tegen de SFRT’s om ze uit onze zone te houden. Je merkte gewoon dat het steeds gevaarlijker werd en ze steeds dichterbij kwamen. Ondanks dat we de objective verloren hadden, voelde het als een mooi begin van de dag.
Airsoft squad-leader bij Balls & Arrows
Tien personen aansturen als squad-leader en ondertussen contact houden met de base commander. Het was weer eens iets heel anders. Dit keer was ik geen base commander maar squad-leader bij Balls and Arrows. De ACN squad plus aanhang stond onder mijn bevel. Dat betekende ongeveer elf personen inclusief mijzelf. Squad-leaden is mij ook niet onbekend, al is mijn enige ervaring op dit gebied digitaal, en zijn het squads van zes tot acht personen.
De missie zou ongeveer anderhalf uur duren wat betekende dat we ruim de tijd hadden. Zodoende wilde de commander eerst gewoon een linie opwerpen en binnen het gewonnen terrein op zoek gaan naar de vlaggetjes en piloot. Er was weer een squad speciaal ingericht om dat te doen dus kregen wij de opdracht om de rechter flank te pakken en behouden. Ik vertaalde dit door de weg als lijn aan te houden en ons daar langs op te stellen. Van de rechterzijde van het veld, tot grofweg aan het midden zouden wij voor onze rekening nemen.
De start van de missie
Ik had mijn squad gebriefed en we zouden bij het begin een sprintje trekken om bij de weg aan te komen voordat de tegenstander dat zou doen. Gelukkig hebben we dit ook gered maar het scheelde niet veel. We zaten nog niet op onze posities of we werden al onder vuur genomen door de tegenstander. Volgens de eerste rapporten die ik binnen kreeg zaten ze al aan onze kant! Gelukkig bleken er maar één of twee tegenstanders aan onze kant van de weg te zitten (op de schets hieronder in de linker hoek) en kwamen de meeste bb’s vooral van de overkant (midden en rechts boven op de schets). Rik had de meest rechter doorgang geblokkeerd en vanaf daar zaten we een stukje richting het midden. Jammer genoeg was het contact tegen het midden aan zo zwaar dat we daar niet een linie konden maken. Het zou betekenen dat we continu mensen zouden verliezen. Gelukkig kwam er al snel een andere squad van ons naar het midden om dat gat te vullen omdat ze daar ook naar vlaggen gingen zoeken.
Vanaf het moment dat we op onze positie zaten werden er al BB’s heen en weer geschoten. Ik besloot als squad-leader iets achter onze linie te blijven en zo nu en dan langs de personen te lopen om te checken hoe het ging en contact te houden. Ik gaf dan de belangrijke veranderingen door aan onze commander (Mike, persoon uiterst rechts) die daar zijn plan weer op kon aanpassen. Jammer genoeg konden we alleen op de uiterst rechtse kant tot aan de weg komen. Rond het midden van het veld, zat blauw al tegen de weg aan en konden wij niet tussen de struiken door tot aan de weg komen. In de schets hierboven in de linker hoek.
Base 1…
De reden waarom we op de rechter flank zaten was zodat we dan in het laatste half uur, door zouden stoten naar base 1. Een objective die ons flink wat punten zou opleveren. We hadden al snel door dat dit bijna onmogelijk zou worden met alleen onze squad. We kregen geregeld hits te verduren en ik moest een aantal keer een lege plek in de linie vullen. De tegenstander had base 1 en het omliggende gebied in handen dus het zou een frontale aanval worden als we moesten oversteken. Tot het zo ver was moesten de personen die “niets te doen hadden” op zoek gaan naar vlaggen. Aangezien al mijn mannen druk bezig was met de linie te behouden ben ik op zoek gegaan in ons gebied. Ik vond twee vlaggen die ik door squad-members heb laten terug brengen. Later kwam Marcel ook nog met één vlag aan!
Ondertussen werd de linie aan onze kant steeds dunner. Niet iedere squad-member had een radio en werd door de commander naar andere punten gestuurd om deze te versterken, wat natuurlijk ook belangrijk was. Op een gegeven moment brak het blauwe team zelfs door onze rechter flank heen en zaten ze zelfs rond het rode huisje (ook een objective). Bart zat als enige achter de blauwen maar werd al snel ontdekt en uitgeschakeld. Samen met wat mensen van een andere squad hebben we met een paar verliezen het huisje en onze oude positie weer terug veroverd.
De eindsprint
Toen we weer op onze positie zaten ging het weer zoals voorheen. BB’s werden heen en weer geslingerd met zo nu en dan een hit als resultaat aan beide kanten. Mike zag in dat pushen weinig zin had en beviel ons onze positie te houden en het rode huis als objective te pakken. Niet veel later kreeg ik op de radio door dat Jeroen in zijn eentje bij de samsite zat en wel wat versterking kon gebruiken. Gelukkig werden er een aantal squad-leden heen gestuurd vanuit de respawn en hebben ze net op het einde nog even de samsite veroverd! ACN squad heeft zodoende heel wat punten gewonnen voor het team. Iets wat altijd leuk is om te horen. Jammer genoeg kwamen we net één vlaggetje te kort om gelijk te spelen. Het blauwe team won met 5 punten.
Wat vond ik er van?
Squad-leaden is weer een heel ander verhaal dan commander zijn. Het komt meer overeen met wat ik gewend was in Project Reality. Alsnog heb je geen ingame map waardoor je precies ziet waar je squad-members zijn, maar het is beter te managen. Je staat in hun buurt en ziet het gebeuren. Terwijl als je als commander een stuk verder op staat en maar moet gissen wat er aan de hand is. Wat ik ook erg leuk vond was langs alle posities gaan terwijl er BB’s over en weer vlogen. Even snel checken hoe het er voor stond, je gezicht laten zien en eventuele orders van de commander doorgeven. De helft van de squad had ook zelf een radio waar ze de orders door hebben gehoord, maar ook daar ging ik even langs.
De squad heeft het ook prima gedaan! Er was weinig nodig aan sturing per persoon en iedereen werkte goed naar de objective toe. Als squad-leader kreeg ik goede informatie wat mij weer hielp met het bedenken wat er moest gebeuren op ons niveau en de commander kon briefen voor zijn algemene plan. Ik denk dat ik squad-leaden net iets leuker zal vinden dan commander zijn omdat je dan meer te doen hebt. Als een soort luitenant Winters alle posten aan doen om te vragen hoe het er voor staat, is iets wat ik erg cool vond!
The Bullet Factory airsoft locatie review
Als zijnde ACN leden zijn wij uitgenodigd bij The Bullet Factory, voor de eerste skirm georganiseerd door North Dutch Tactical Airsoft, NDTA. We hebben ons dan ook zeer verheugd op dit event, aangezien het voor de leden die hem bijgewoond hebben het eerste CQB event was.
Op de 13e volop aan het inpakken geweest, en zeker gemaakt dat ik de 14e niks zou missen. Helaas mijn eigen replica niet mee kunnen nemen, aangezien deze twee dagen van tevoren besloot om maar een tandwiel op te eten. Vroeg uit bed, snel ontbijten, en hup, in de auto. Snel richting Steenwijk naar Jeroen, met een snelheid die ik hier niet durf te noemen, spullen overladen, en op naar het Noorden!
Aankomst
Rond half 10 eenmaal aangekomen bij the Bullet Factory, een goed onthaal gekregen, inclusief een vers bakje koffie. Tijdens ‘de koffie’ hoor ik vanuit een hoek: “Hey buurman!”, dat bleek een bekende van Bunker Hill te zijn. Enige momenten later waren wij al volledig in onze gear gehesen, ons enthousiasme was niet te bedwingen! Gelijk maar besloten ons aan te sluiten bij onze ‘buurman’ en zijn squadleden, de mannen van SOAGG.
De eerste ronde liet voor ons gevoel tamelijk lang op zich wachten, we hadden hem namelijk rond 10 uur al verwacht. De organisatie had echter om 10 uur de aanvangst gepland. Rond kwart over 11 zijn we begonnen met een potje Capture the Flag. Persoonlijk leverde deze ronde mij de meeste frustraties op, ik moest namelijk erg wennen aan de omschakeling van woodland skirms naar CQB skirms. De bewegingen in het veld verlopen veel sneller, en communicatie met je teamgenoten is een must. Communiceer je niet, dan is het risico groot dat je in je rug gehit wordt.
Ik ben de eerste ronde een behoorlijk aantal keer gehit, iets wat ik normaal als support gunner niet erg gewend ben. En de hits kwamen ook goed aan, maar wat wil je bij een CQB skirm!? Uiteindelijk iets meer tactiek en techniek in het spel gebracht, waardoor er verscheidenen mooie flankerende maneuvres gemaakt konden worden. De laatste ronde heb ik door een behoorlijk stukje flankwerk vanuit één enkele positie een goeie 15 man uit kunnen schakelen. Volgens mij waren ze daar niet zo blij mee…
Over The Bullet Factory
De missies die gespeeld werden waren bijvoorbeeld VIP Escort, Capture the Flag en andere speltypen die ook bekend zijn in het paintball. Wat ik NDTA als raad mee wil geven, is na te denken over meer uitdagende missies, waarbij meer aan bod komt dan puur schieten en punten behalen. De bovengenoemde speltypen zorgden echter wel voor veel snelle actie.
The Bullet Factory wordt ook gebruikt als paintball baan, dit is ook te merken door de verf die na het spelen aan je gear zit. Het is echter niet zoveel als je zou verwachten, en het is er heel makkelijk af te wassen. Binnen het gebouw bevinden zich een tweetal café’s, een inschietbaan, een mechanische stier en natuurlijk de baan zelf. De laatste bestaat uit een groot aantal bouwwerken, waardoor je jezelf in een klein dorp waant. Meerdere huizen, een stukje strand, een artillerie-inrichting, en zelfs een kerk maken deel uit van het toneel.
Bij de testskirm enkele weken terug, is er geconstateerd dat enkele delen van de baan slecht verlicht zijn. NDTA heeft hier gelijk op ingespeeld, door voor deze skirm alvast noodverlichting te regelen, en één dezer dagen nieuwe verlichting te installeren. Ook worden er grote ventilatoren weer werkend gemaakt, dit in verband met de luchtdoorstroming in het gebouw. Naar mijn idee geeft dit weer dat NDTA zeker naar haar klanten luisterd, en er in de toekomst nog zeer veel mooie uren airsoft bij hen gespeeld gaan worden.
North Dutch Tactical Airsoft heeft de mogelijkheid om haar baan in de toekomst uit te breiden, en er zijn ook plannen voor een kaartschiet baan en een IAPS-baan. Op deze manier hopen zij voor elke tak binnen de airsoftsport een mooie locatie aan te kunnen bieden. Wat betreft de skirms is dat goed gelukt! Al met al een mooie, vermoeiende, maar zeker ook ervaringsvolle dag gehad! North Dutch Tactical Airsoft, namens ACN, bedankt!
Airsoft video: Skirm Balls & Arrows op 30 juni
Op 30 juni waren leden van Airsoft Club Nederland weer aanwezig bij de open skirm van Balls and Arrows in Lelystad. Ik kon er zelf jammer genoeg niet bij zijn, maar gelukkig heeft Rik sinds kort een GoPro. Hij heeft dan ook de volgende airsoft video gemaakt. Het was een warme dag, maar dat zorgde er niet voor dat er langzaam gespeeld werd! Er kwamen weer leuke missies voorbij en de teams waren zeker aan elkaar gewaagd. ACN heeft, volgens mij net als iedereen, weer een leuke dag gehad.
De volgende airsoft skirms
De eerstvolgende airsoft skirm staat geplanned op 14 juli bij NDTA.
De 21e is Airsoft Club Nederland weer in grote getale aanwezig bij Balls and Arrows.
En het weekend van 31 augustus & 1 september staan we weer bij Bunker Hill!
Weggeef actie!
Vergeet niet onze facebook te liken en mee te doen met onze weggeef actie! Je maakt dan kans op een gratis toegangskaart bij Balls and Arrows of BB’s van Bushmaster! Deze actie loopt tot 17 juli.