De dag begon redelijk vroeg, namelijk half 6 uit bed. Zoals ik al zei, vroeg. Volgens afspraak op weg om iedereen op te halen. Kwartiertje rijden naar Marcel in Staphorst, en daarna door naar Apeldoorn om Bart en Jarlam op te pikken. Eenmaal iedereen opgehaald, op naar België.
De poort in Schoten ging om half 10 open. Dit gaf even tijd om je om te kleden, en je gear in orde te maken. Rond half 11 de tent uit, en lekker in de regen staan voor de safety briefing. Na de briefing werden de mensen met eigen gear even de baan opgestuurd, om een FPS test te doen. Hier geen moeilijkheden bij gehad. Gedurende het testen kregen de deelnemers met een huurkit uitleg over hun replica, en konden ze deze daarna in de tent ophalen.
Warming Up
Nu gaan we dan echt beginnen. Nog snel even een uitleg over de te spelen game-mode, namelijk Team Deathmatch. Strakke uitleg, grapje hier en daar, en we konden. Deze ronde was tevens een warming-up om je team en de tegenstander te leren kennen.
Team Deathmatch
Het terrein is opgesteld in 4 verschillende gebieden, met rondom heuvels. Het eerste stuk vanaf de safety zone ligt rechts van de weg, en bestaat uit verhoogd terrein met loopgraven over de gehele lengte. Links van dezelfde weg bevindt zich een dal (Ja, deze is nat). Hierna bevinden zich eerst kleine heuveltjes en daarna enkele grote heuvels. Het laatste deel in de uiterste hoek van het terrein bestaat uit zeer dichte begroeiing, met een hoogte tot vier meter. Hier is het terrein zelf redelijk vlak. We begonnen aan het einde van het pad, en besloten ons gelijk maar naar de dichtbij liggende loopgraven te begeven, aangezien enkelen van ons hier de vorige keer nog niet gespeeld hadden.
Het was namelijk de tweede keer spelen op het terrein in Schoten. Eenmaal in de loopgraven, duurde het maar even of we hadden al een behoorlijk aantal tegenstanders gehit. Het herhaaldelijk opzetten van ambushes en flanken van de tegenstanders loonde zeer goed. De loopgraven kunnen wij dan ook zeker aanraden voor spelers die hier ooit hopen te gaan spelen. Toen de toeter veel te gauw afging moesten wij maar weer terug naar de Saftyzone.
Snel even weer de magazijnen herladen, wat drinken en de briefing voor de volgende game-mode volgen.
Capture the Flag
De naam van deze game-mode verklaard al veel. Elk team bezit een vlag, die bij hun spawnpoint geplaatst wordt. Wij zelf begonnen deze ronde bij het spawnpunt tussen de heuvels en het dichtbegroeide terrein, en hadden als opdracht de Engelse vlag te verdedigen, en de Amerikaanse vlag te bemachtigen. Mochten we de vlag van de tegenstander weten te bemachtigen, dan is het zaak hem naar de Safety zone te brengen, en je hebt gewonnen. Dit is met 70 á 80 man op de baan echter makkelijker gezegd dan gedaan. Belangrijk was het voor ons team om zo snel mogelijk de loopgraven aan het einde van het terrein te bemachtigen, en zo met een omtrekkende beweging de vlag van de tegenstander te bereiken, alsmede de weg naar de Safety zone veilig te stellen.
Een team van ongeveer 10 man werd met dit doel belast, waaronder wij vieren. Een snelle beweging naar de weg verliep vlekkeloos, maar we werden daarna al snel geremd door het open stuk waar de weg loopt. Aangezien de tegenstanders tot de weg een makkelijker terrein hadden dan wij zelf, hadden ze al een defensieve linie opgezet tegen de tijd dat wij klaar waren om de weg over te steken. Onze groep werd al snel uitgeschakeld, en kon dus 5 minuten gaan wachten in de Safety zone. Gevolg van ons snelle bewegen was wel dat de linie nu bij de weg lag, en de tegenstanders gedurende het hele spel niet verder wisten op te rukken aan deze rechterflank. Door de vele deelnemers had zich aan de linkerflank ook al vrij snel een linie gevormd, wat tot gevolg had dat over de gehele lengte van het veld een duidelijke scheiding tussen de beide teams ontstond.
Veel beweging zat er het verdere spel niet meer in, maar het leverde wel een uitstekende situatie op waarbij de teams elkaar tactisch te slim af moesten zijn om enkele meters terrein te winnen. Het uiteindelijke resultaat was dat geen van beide teams erin geslaagd was de vlag van het andere team te bemachtigen.
Lunch
Na een ochtend volop rennen, klimmen en weer onderuit vallen, werd de lunch met open armen door ons ontvangen. Altijd goed geregeld, met de aanwezigheid van een barbeque, en volop drinken. Tevens een moment om op adem te komen, en je uitrusting te checken
Sector Control
Ons team begon weer op het pad, net als in de eerste ronde. Op het veld waren op 3 punten blokken neergezet, waarop zich 2 vlaggen bevonden. Een Engelse, en een Amerikaanse. Elk team had als opdracht hun eigen vlag op alle blokken rechtop te zetten, terwijl ze die van de tegenstander omlaag haalden. Mocht dit bij alle blokken gelukt zijn, dan had het desbetreffende team gewonnen. Ons team had het eerste blok, dat zich vrij dicht bij onze spawn bevond, al snel gevonden. De eerste sector was onder controle. Hierna verder oprukken, waarop we het tweede blok ook al snel gevonden hadden.
Echter, de tegenstanders hadden ons ook gevonden. Vanaf de grote heuvel namen ze ons onder vuur, en het heeft behoorlijk wat tijd gekost ze van de heuvel af te krijgen. We hadden wel een klein voordeel, de tegenstanders hadden namelijk de vlaggetjes nog niet ontdekt. Uiteindelijk door een knap staaltje teamwork en mooie gecoördineerde acties hadden we dan toch de tweede sector in handen. Ons team rukte nu over de heuvel verder op, richting het spawnpoint van de tegenstanders. Het enige wat ons nu nog scheidde van de laatste sector waren te tegenstanders die zich verschanst hadden in uitermate moeilijk terrein, namelijk de dichtbegroeide punt.
We betrapten onszelf er al gauw op volledig vastgezet te zijn, en wel achter de lage (ongeveer 30 cm hoog) oevers van een droog riviertje. De tegenstander had een uitermate goed te verdedigen positie aangenomen, en we zijn dus ook geen stap verder gekomen. Op gegeven moment klonk er de toeter, die het einde van de ronde inluidde. Aangezien ons team toch 2 van de 3 sectoren had weten te bemachtigen, hebben wij deze ronde gewonnen.
De tijd tikte al mooi door, en dus werd het tijd voor de laatste ronde.
Flag Scramble
Het laatste spel was ook opgezet rondom vlaggetjes, ditmaal zeer veel kleine vlaggetjes die zich verspreid over het gehele terrein bevonden. Elk vlaggetje had de waarde van 1 punt, op de zwarte vlaggetjes na. Deze waren 3 punten waard. De vlaggetjes moesten uit het veld worden gehaald, en verzameld worden bij het spawnpoint. De vlaggetjes konden echter ook vanuit de vijandelijke spawn gehaald worden, en zodoende de eigen puntenpot spekken. Aan het einde van de ronde werden de punten geteld, en het team met de meeste punten zou winnen. Wat deze gamemode zo interessant maakt, is dat het team zo snel mogelijk zo veel mogelijk terrein onder controle moet weten te krijgen, en het daarna uit kammen om de vlaggetjes te vinden. Half 5, de toeter ging weer, en het einde van de dag was daar. Deze laatse ronde hebben we helaas verloren, maar dat mocht de pret niet drukken.
Slot
Over het algemeen een zeer mooie dag, weer nieuwe mensen binnen het airsoft ontmoet, en ook uitstekend teamwork gezien. Hier en daar de standaard incidenten rondom het wel of niet gehit zijn, maar verder een eerlijk spel en gewaagde teams. De dag, volledig verzorgd door www.airsoftevents.nl, is het zeker waard om een keer bij te wonen. Wat het weer betreft zat het ook goed, in de ochtend eerst wat regen gehad, en ook halverwege de middag, dit gebruikten we dan maar om af te koelen. Het verdere weer was uitstekend, niet te warm, en niet te koud. Kort om, geslaagde dag! En toen de lange rit weer naar huis…
Ook een keer airsoften?
Maar wil je nog niet lid worden van de NABV? Meld je dan aan als introducé! Zo kun je airsoft een keer proberen.
Wil je gratis lid worden van Airsoft Club Nederland? Laat het ons weten en we nemen contact met je op!